Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Τρελά Πειράματα (Pitch drop experiment)

Υπάρχουν ορισμένα πειράματα που για διαφόρους λόγους απαιτείται να έχουν μεγάλη διάρκεια. Αλλά μιλάμε για ΜΕ-ΓΑ-ΛΗ διάρκεια. Σε αυτή την κατηγορία αναρτήσεων θα γίνει μνεία σε αυτά τα πειράματα.

Το πρώτο πείραμα που θα δούμε είναι γνωστό σαν Pitch drop experiment και ξεκίνησε το 1927(!) στο πανεπιστήμιο του Queensland της Αυστραλίας από τον Thomas Parnell. Ο σκοπός του πειράματος ήταν να δείξει ο Parnell το 1927 στους μαθητές του πως η πίσσα είναι στην ουσία μία ρευστή ουσία με μεγάλο ιξώδες.

Το ιξώδες είναι μία από τις ιδιότητες της ύλης και πολύ απλά έχει να κάνει με το πώς ρέουν οι διάφορες ουσίες. Ένα απλό παράδειγμα είναι πως αλλιώς ρέει το νερό, αλλιώς το μέλι. Το ιξώδες επειδή έχει να κάνει με την αντίσταση του υλικού να ρέει είναι το αντίθετο της ρευστότητας. Έτσι το νερό έχει μεγάλη ρευστότητα και μικρό ιξώδες ενώ το μέλι μικρή ρευστότητα και μεγάλο ιξώδες.

Ο Parnell λοιπόν με αυτό το πείραμα απόδειξε πως η πίσσα είναι ρευστό και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πείραμα για την μέτρηση του ιξώδους της. Η τιμή του νομίζω πως δεν έχει σημασία, αφού άλλωστε κυμαίνεται σε σημαντικό βαθμό για διαφόρους λόγους.

Αλλά ας δούμε το πείραμα πιο διεξοδικά. Το 1927 ο Parnell έλιωσε πίσσα και την έβαλε μέσα στο χωνί που βρίσκεται ακόμα και σήμερα. Είχε σφραγίσει το στόμιό του έτσι ώστε να μην αρχίσει να ρέει. Το άφησε για τρία χρόνια να κρυώσει(!) και το 1930 έκοψε μέρος του στομίου με αποτέλεσμα η κρύα πλέον πίσσα να έχει δίοδο να στάξει. Από τότε κρατούν αρχείο παρατηρήσεων για το πότε πέφτει η κάθε σταγόνα. Η πρώτη σταγόνα έπεσε οχτώ (8) χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 1938!! Επειδή μέχρι και το 1988, οπότε έπεσε η 7η σταγόνα, το πείραμα δεν γίνονταν υπό συγκεκριμένες συνθήκες, υπάρχει αυξομείωση στον ρυθμό με τον οποίο πέφτει η κάθε σταγόνα. Μετά το 1988 επικρατεί σταθερή θερμοκρασία με αποτέλεσμα οι σταγόνες να πέφτουν με πιο αργό ρυθμό.


Από το 1930 που άρχισε να ρέει η πίσσα μέχρι και σήμερα έχουν πέσει μόλις οχτώ (8) σταγόνες με την τελευταία να έχει πέσει στις 28 Νοεμβρίου του 2000. Λόγω της αργής ροής κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει δει σταγόνα να πέφτει και ένα σύστημα με κάμερες που κινηματογραφεί το πείραμα είχε βλάβη όταν έπεσε η όγδοη σταγόνα.

Όποιος θέλει μπορεί να παρακολουθήσει την σταγόνα να πέφτει σε αυτό το link, της webcam του πανεπιστημίου, αλλά πρέπει να κάνει sign-in πρώτα.

Τέλος το 2005 το πείραμα κέρδισε το Ig Nobel Prize. Το Ig Nobel Prize είναι για τα Νόμπελ ότι για τα όσκαρ το χρυσό βατόμουρο.

http://www.physics.uq.edu.au/physics_museum/pitchdrop.shtml
http://improbable.com/ig/winners/#ig2005

Το AIDS στην ΕΕ

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) στην Ευρώπη έως και 30% των οροθετικών δεν ξέρει πώς είναι μολυσμένος με τον HIV, αφού ο ιός δεν παρουσιάζει συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αυτοί οι ασθενείς να μεταδίδουν τον ιό με μεγαλύτερο ρυθμό από αυτούς που γνωρίζουν πως πάσχουν και να κινδυνεύουν ακόμα και με θάνατο αφού αργούν να ξεκινήσουν την θεραπεία τους.

Αυτοί οι ασθενείς δεν πάνε να εξεταστούν γιατί, έχουν εσφαλμένη αίσθηση ασφάλειας, φοβούνται ένα θετικό αποτέλεσμα και γιατί ανήκουν σε κοινωνικές ομάδες που λίγο πολύ είναι στο περιθώριο.[1]