Great Success του Cern

Μία νέα δεκαετία για τα εμβόλια

First targeted treatment success for Duchenne muscular dystrophy

Good News Everyone: Δημιουργήθηκαν τεχνητές φωνητικές χορδές

Πολλές φορές έχω μείνει άφωνος με τις εξελίξεις της επιστήμης. Έχω μείνει μάλιστα τόσες φορές άφωνος που φοβόμουν πως κάποια στιγμή θα μου μείνει μόνιμο κουσούρι. I fear not anymore, γιατί στο MIT δημιούργησαν τεχνητές φωνητικές χορδές.



Στα σοβαρά τώρα, το 6% των Αμερικανών έχει πρόβλημα με τις φωνητικές του χορδές! Κάτι που σημαίνει πως αυτή η εξέλιξη θα επηρρεάσει πολλούς ανθρώπους. Όχι, πως αν επηρρέαζε μία μικρή ομάδα θα ήταν λιγότερο σημαντική. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς είναι ασθενείς με καρκίνο στον λάρυγγα και παιδιά που τραυμάτισαν τις φωνητικές τους χορδές λόγω διασωλήνωσης.

Ο συγκεκριμένος τρόπος αγωγής αντιμετωπίζει το ζήτημα από την μηχανική του πλευρά κι όχι την βιολογική του. Στην ουσία είναι ένα τζελ το οποίο μπορεί να μιμηθεί τις φωνητικές χορδές. Αυτή η προσέγγιση θεωρήθηκε πως θα εξελισόταν πιο γρήγορα από μία αντίστοιχη βιολογική.

Δυστυχώς όμως δεν μιλάμε για θεραπεία, αλλά για αγωγή. Η διαφορά είναι πως στην θεραπεία, θεραπεύεσαι και δεν χρειάζεται να ανησυχείς πλέον ή να κάνεις κάτι, όπως για παράδειγμα να παίρνεις ένα φάρμακο, ενώ η αγωγή είναι κάτι που βοηθά στην μείωση των συμπτωμάτων, των επιπλοκών κλπ και σε περίπτωση που διακοπεί, η αρρώστεια συνεχίζει όπως πριν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν επειδή το τζελ διαλύεται μετά από μερικούς μήνες, θα πρέπει να γίνεται στον ασθενή νέα έγχυσή του κάθε έξι μήνες περίπου.

Οι ερευνητές προγραμματίζουν ανθρώπινες μελέτες τον επόμενο χρόνο μετά την βιολογική ανοχή του τζελ από τα πειραματόζωα. [1][2]

On a happy side note, επειδή εγώ ασχολούμαι με τις βιολογικές προσεγγίσεις και λόγω της μη μονιμότητας, έχω να πω σε όλους αυτούς τους μηχανικούς, φυσικούς κλπ, πως σύντομα θα φάτε την σκόνη μας.

[1]http://web.mit.edu/newsoffice/2011/vocal-cords-0714.html
[2]http://www.annals.com/toc/auto_abstract.php?id=15672

Dammit Jim i'm a doctor not a......*

Για όποιον δεν έχει καταλάβει ακόμα περί τίνος πρόκειται, ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!

Στο Star Trek έχουν κάποιες συσκευές που λέγονται tricorders και στην ουσία είναι συσκευές ανίχνευσης. Μία ειδική έκδοση αυτών είναι το medical tricorder που όπως φανερώνει το όνομά του είναι μία ιατρική συσκευή ανίχνευσης. Έτσι, οι γιατροί στο Star Trek απλά περνάνε πάνω κάτω τον ανιχνευτή αυτόν στον ασθενή τους και με τις ενδείξεις που λαμβάνουν κάνουν διάγνωση.

Επιστημονική φαντασία θα πείτε. Ναι θα συμφωνήσω. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ είναι επιστημονική φαντασία γιατί στο μέλλον θα γίνει επιστημονική πραγματικότητα. Βλέπετε ανακοινώθηκε διαγωνισμός 10 εκατομμυρίων δολλαρίων που θα δοθούν στον πρώτο που θα ανακαλύψει το medical tricorder στα αλήθεια! Ω, ΝΑΙ! You read that right. Θα δοθούν 10 εκατομμύρια στον πρώτο που θα ανακαλύψει το medical tricorder του Star Trek! (καλά μιλάμε δεν χορταίνω να το γράφω και να βάζω θαυμαστικά)

Το κυριότερο χαρακτηριστικό του tricorder είναι πως είναι εύκολο στην χρήση του και δεν ταλαιπωρεί τον ασθενή, είτε σωματικά είτε ψυχικά. Μία μαγνητική για παράδειγμα (που ούτε σε ανοίγει, ούτε τίποτα τέτοιο) είναι μία δυσάρεστη εμπειρία ακόμα και κλειστοφοβικός να μην είσαι. Γι αυτούς, ούτε συζήτηση. Για να μην αναφερθώ τι σου κάνουν στην κολονοσκόπηση και στην γαστροσκόπηση. Και όπως γίνεται αντιληπτό ένας ευκολότερος, ταχύτερος και πιο αποδεκτός τρόπος διάγνωσης από τον ασθενή, θα οδηγήσει σε καλύτερες διαγνώσεις που θα γίνονται στην αρχή της νόσου, που για τις περισσότερες είναι σημαντικό, για καλύτερη αντιμετώπισή της ή ακόμα και θεραπεία αυτής.[1]

Άντε με το καλό να ανακαλύψουμε και τον warp core.

[1] http://www.nature.com/nm/journal/v17/n7/pdf/nm0711-754a.pdf
*http://memory-alpha.org/wiki/I'm_a_doctor,_not_a...

Πούστη Χάρε δεν θα γεράσουμε ποτέ.

Ίσως να έχετε ακούσει την έκφραση "το γήρας ουκ ερχεται μονον". Αυτό σημαίνει πως μαζί με την μεγάλη ηλικία έρχονται και ένα σωρό αρρώστειες. Ένα παράδειγμα είναι η συρρίκνωση του εγκεφάλου που βάση νέας μελέτης παθαίνει ο άνθρωπος αλλά δεν πάθαινε ο χιμπαντζής, γιατί ζούμε περισσότερο και έχουμε μεγαλύτερο εγκέφαλο.[1] Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ηλικιακη εκφύλιση της ωχράς κηλίδας που για να το πούμε απλά είναι μορφή τύφλωσης. Πλέον όμως ξεχάστε ο,τι ξέρατε, πλέον μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας με μία νέα θεραπεία που σύντομα θα αρχίσει να δοκιμάζεται σε ανθρώπους.

Η θεραπεία βασίζεται στα εμβρυικά βλαστοκύτταρα και αναπτύχθηκε στο Ινστιτούτο Οφθαλμολογίας του University College London and Moorfields. Αυτή την στιγμή είναι σε πειραματικό στάδιο και σε λιγότερο από 10 χρόνια θα είναι διαθέσιμη. Όπως φαίνεται ο ασθενής δεν θα χρειάζεται να νοσηλεύεται για την θεραπεία, κάτι που είναι θετικό, ειδικά αν σκεφτούμε πως οι ασθενείς θα είναι μεγάλης ηλικίας κυρίως.

Η συγκεκριμένη θεραπεία με εμβρυικά βλαστοκύτταρα θα είναι η δεύτερη που περνά στο στάδιο των κλινικών δοκιμών. Η πρώτη θεραπεία με εμβρυικά βλαστοκύτταρα θα ξεκινήσει τον επόμενο χρόνο και θα αφορά άτομα που έχουν τραύμα στην σπονδυλική τους στήλη. Ω, ναι! Ετοιμαζόμαστε να θεραπεύσουμε τους τετραπληγικούς.[2][3]



[1] http://news.sciencemag.org/sciencenow/2011/07/the-incredible-shrinking-human-b.html
[2] http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/health/article6122757.ece
[3] http://www.geron.com/media/pressview.aspx?id=1235

WTF! Where did this come from? Όσο ψηλότερος είσαι τόσο το πιθανότερο να πάθεις καρκίνο!

Στο "The Lancet Oncology" δημοσιεύτηκε έρευνα που βρήκε πως οι πιο ψηλές γυναίκες είναι πιθανότερο να εμφανίσουν καρκίνο από τις πιο κοντές. Η έρευνα διέρκησε 9 χρόνια, πήραν σε αυτή μέρος 1,3 εκατομμύρια γυναίκες από την Μεγ. Βρετανία και μέτρησε την πιθανότητα 17 διαφορετικών τύπων καρκίνου.

Για κάθε 10 εκατοστά η πιθανότητα καρκίνου αυξανόταν κατά 16%! Η μελέτη αυτή συμβαδίζει με τις παρατηρήσεις άλλων παρόμοιων ερευνών. Αν και δεν είναι βέβαιο αυτό που πιθανολογείται σαν αίτιο είναι η παρουσία διάφορων ορμονών που έχουν σχέση με το ύψος, και οι οποίες κατά τα φαινόμενα προάγουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. [1] [2]

[1] http://news.sciencemag.org/sciencenow/2011/07/scienceshot-tall-people-more-likely.html?ref=hp
[2] http://www.thelancet.com/journals/lanonc/article/PIIS1470-2045%2811%2970154-1/abstract

Συνελήφθη ο βάτραχος του ουράνιου τόξου του Βόρνεο (Bornean rainbow toad)

Το βατραχάκι στην φωτογραφία λέγεται Ansonia latidisca και κατάγεται από το Βόρνεο. Είναι σπάνιο είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση και κανείς δεν το είχε δει εδώ και χρόνια. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι η μοναδική έγχρωμη. Υπάρχει άλλη μία ασπρόμαυρη. Λόγω της σπανιότητάς του ήταν σε μία λίστα με τα 10 πιο καταζητούμενα αμφίβια του κόσμου.[1][2]

Μα αλήθεια δεν είναι το πιο όμορφο βατραχάκι που έχετε δει ποτέ; Γουτσου γουτσου!

[1] http://news.sciencemag.org/sciencenow/2011/07/scienceshot-lost-frog-found-on-b.html?ref=hp
[2] http://blogs.nature.com/news/2011/07/technicolour_toad_spotted_afte.html

Nature Podcast: 21 July 2011

Περιεχόμενα:

1) 00:40, Every chimp for himself
2) 06:32, 60 Second Science
3) 08:02, Peddling drugs
4) 14:02, Piece of mind
5) 19:42, Headlines
6) 20:58, News chat
7) 26:36, A fond farewell

Ζήτω η αποτυχία!

Πρώτα απ' όλα, προσωπικά δεν πιστεύω πως υπάρχει αποτυχία στην επιστήμη. Υπάρχει μη επιτυχία, αλλά όχι αποτυχία. Αυτό γιατί μπορούμε να μάθουμε και από την "αποτυχία" μας. Και από την στιγμή που κερδίζουμε κάτι το τόσο σημαντικό (γνώση δηλαδή) πώς μπορούμε να πούμε πως αποτύχαμε;

Αλλά σε πρόσφατη ανάρτηση στο science συζητήθηκε η αξία της αποτυχίας με οικονομικό τρόπο!

Τρεις οικονομολόγοι σε paper τους αναφέρουν πως οι επιστήμονες που ήταν πιο λάσκα και είχαν το OK να αποτύχουν σε μεγαλύτερο βαθμό, παρήγαγαν περισσότερες εργασίες που ήταν από τις πιο σημαντικές, σε σχέση με άλλους επιστήμονες που χρησιμοποιήθηκαν σαν μέτρο σύγκρισης και δεν είχαν αυτή την δυνατότητα να κάνουν λάθη.

Τα αντιβιοτικά, τα βακτήρια, η popular science κι εμείς

Σε πρόσφατη ανάρτηση είδαμε σε ένθετο εφημερίδας με θέμα την popular science να αναφέρεται, έστω και σαν λάθος, πως οι ιοί μπορεί να αντιμετωπιστούν από αντιβιοτικά. Αυτό το λάθος είναι μεγάλης σημασίας γιατί πολύς κόσμος δεν ξέρει, και από ένα σημείο και μετά δεν θέλει να καταλάβει, πως τα αντιβιοτικά δεν έχουν απολύτως καμία επίδραση στους ιούς. Το αποτέλεσμα είναι να παίρνουν τις αντιβιώσεις σαν να ήταν καραμέλες που με την σειρά του το γεγονός αυτό συμβάλλει στην δημιουργία ανθεκτικών ΒΑΚΤΗΡΙΩΝ, όπως ο σχεδόν ανίκητος γονόκοκκος που αναφέρθηκε στο εν λόγω άρθρο.[2][4]

Δεν χρειάζεται όμως να πάμε σε τέτοιες extreme περιπτώσεις για να ανησυχήσουμε. Πρόσφατη ελληνική έρευνα αποκάλυψε πως στην Ελλάδα κυκλοφορούν πολλά βακτήρια που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που κατεξοχήν χρησιμοποιούμε εναντίον τους.

Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό των gram αρνητικών βακτήριων που είναι ανθεκτικά στις καρβαπενέμες (κατηγορία αντιβιοτικών) αυξήθηκε σημαντικά. Επίσης έχουν αναφερθεί πολυανθεκτικά στελέχη των βακτηρίων Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter baumannii και Pseudomonas aeruginosa. Τέλος τα ποσοστά στα νοσοκομεία, των ανθεκτικών στην πενικιλλινη Staphylococcus aureus και των ανθεκτικών στην vancomycin εντεροκόκκων, είναι υψηλά.

Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι. Στην τελική μιλάμε για ένα αναπόφευκτο γεγονός. Τα βακτήρια όπως κι αν έχει θα εξελιχθούν και θα προσαρμοστούν. Είναι στην φύση τους να αποκτούν ανθεκτικότητα σε αντιβιοτικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να γίνεται σε τέτοια έκταση και τόσο γρήγορα. Αυτό που φοβίζει τους γιατρούς και τους ερευνητές είναι το γεγονός πως τα βακτήρια προσαρμόζονται πιο γρήγορα από την δυνατότητά μας να φτιάχνουμε νέα αντιβιοτικά. Κι εκεί είναι που φταίμε όλοι εμείς. Φταίνε οι γιατροί, οι νοσοκόμες, οι διοικήσεις των νοσοκομείων και γω δεν ξέρω ποιός άλλος. Φταίμε όμως κι οι ασθενείς. Φταίμε γιατί με το παραμικρό βηχαλάκι χαπακωνόμαστε νομίζωντας πως κάνουμε καλό στον οργανισμό μας. Αν όμως έχουμε μία απλή γρίπη (που προκαλείται από ιό) τότε δεν κάνουμε τίποτα απολύτως, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΙΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ. Όταν μία μητέρα πάει το παιδί της στον παιδίατρο επειδή έχει βήχα και τρέχει η μυτούλα του, ο γιατρός μπορεί να μην συνταγογραφήσει αντιβίωση, ώστε η ίωση που πιστεύει (ή και ξέρει) πως έχει να κάνει τον κύκλο της. Η μητέρα όμως για διαφόρους λόγους, μεταξύ αυτών κι επειδή είναι μία κομπλεξική ηλίθια, βγάζει δικιά της διάγνωση και χαπακώνει το παιδί της με αντιβίωση, που αν δεν έχει στο σπίτι της, πάει σε άλλον γιατρό και της την συνταγογραφεί. Έτσι ο πρώτος γιατρός βλέπωντας την πελατεία του να μειώνεται αναγκάζεται να δίνει κι αυτός αντιβιώσεις.[2][3][5] Στην Ελλάδα βέβαια αυτό φαίνεται πως δεν είναι τόσο εκτεταμένο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να πάψουμε να είμαστε σε επιφυλακή.[1]

Το παραπάνω δεν παέι να πει πως πρέπει να καταδικάζουμε τις αντιβιώσεις γενικώς και να τις "αντικαθιστούμε" με μαλακίες του τύπου "τρώω υγιεινά κι έχω σούπερ ανασοποιητικό και δεν χρειάζομαι αντιβιώσεις." ΡΕ ΗΛΙΘΙΑ ΖΩΑ ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΠΛΕΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ. Τα βακτήρια έχουν μηχανισμούς αποφυγής του ανοσοποιητικού μας. Γι αυτά είναι θέμα επιβίωσης να μας μολύνουν επιτυχώς και να καταφέρουν να ξεφύγουν του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Είναι λογικό λοιπόν να έχουν αναπτύξει τέτοιους μηχανισμούς αποφυγής.

Συνεπώς χρειάζεται οι ασθενείς να είμαστε ενήμεροι για δύο, τρία βασικά πραγματάκια που αφορούν την υγεία μας και να ακούμε τις οδηγίες των γιατρών, οι οποίες εννοείται πως πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα. Επειδή όμως η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, όλοι μαζί πρέπει να συμβάλλουμε στο να υπάρχουν οι κατάλληλες, αντικειμενικές συνθήκες που να επιτρέπουν σε όλο τον πληθυσμό να ζει το δυνατόν καλύτερα.

[1] http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1471-2431-11-60.pdf
[2] http://archpedi.ama-assn.org/cgi/reprint/156/11/1114
[3] http://archpedi.ama-assn.org/cgi/reprint/155/7/800
[4] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17094768
[5] http://www.annemergmed.com/article/S0196-0644(07)00387-3/abstract

Η popular science στην Ελλάδα είναι για τον πούτσο.

Η μεγάλη εφημερίδα "Τα νέα" έχουν ένα ένθετο υγείας (ηλεκτρονικό τουλάχιστον, δεν ξέρω για έντυπο, μιάς και δεν διαβάζω τέτοιες φυλλάδες) το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ.

Την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, μόλις είδα μία ανάρτηση στο facebook από έναν φίλο, από το παραπάνω έντυπο με τίτλο "Βρέθηκε μεταλλαγμένη βλεννόρροια που δεν θεραπεύεται"

Μόλις είδα την πρώτη παράγραφο μου έπεσαν τα μαλλιά. Δείτε και μόνοι σας.

Δεν είναι δυνατόν γαμώ την πουτάνα τους να λένε τέτοιες μαλακίες. Ακόμα και πρωτοετής φοιτητής της Ιατρικής ξέρει πως η βλενόρροια (aka γονόρροια) προκαλείται ΑΠΟ ΒΑΚΤΗΡΙΟ κι όχι από ιό. Άλλο ιός, άλλο βακτήριο, το μάθαμε και στο Λυκειο. Το συγκεκριμένο βακτήριο το λένε Neisseria gonorrhoeae που στα ελληνικά το λέμε Ναϊσέρια η γονοκοκκική.

Η πλάκα είναι πως πιο μετά ο αρθρογράφος γράφει πως το νέο στέλεχος δεν θεραπεύεται με τα υπάρχοντα αντιβιοτικά. ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ κανένας ιός δεν θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.

Εδώ μπορεί κάποιος να πει πως ο αρθρογράφος μπερδεύτηκε λίγο. Πρώτον, δεν είναι δυνατόν να μπερδεύεσαι σε βασική, στοιχειώδη γνώση. Είπαμε ο διαχωρισμός ιού από βακτήριο είναι στοιχειώδης γνώση. Επίσης αν απλώς μπερδεύτηκε τότε θα έπρεπε να είχε εντοπίσει το λάθος του όταν θα έλεγχε έστω και για πρώτη και μοναδική φορά το άρθρο του. Εκτός αν είναι τόσο γελοίος που δεν το έκανε. Απλά έγραψε τις μπαρούφες του και δεν τις έλεγξε. Μιλάμε για πολύ "σοβαρή" δημοσιογραφία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ.

Για όποιον ενδιαφέρεται για σοβαρή ενημέρωση για το θέμα ας δει εδώ και εδώ

Το αντιηλιακο σώζει ζωές. Και με αποδείξεις.

Σε γενικές γραμμές υπάρχουν τριών ειδών καρκίνοι του δέρματος.

1) Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα συνήθως είναι πλήρως ιάσιμο και είναι ο συνηθέστερος καρκίνος του δέρματος

2) Δερματικό καρκίνωμα εκ πλακωδών κυττάρων

Το καρκίνωμα εκ πλακωδών κυττάρων είναι περισσότερο επικίνδυνο από το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα αλλά πιο σπάνιο από αυτό.

3) Το γνωστό σε όλους μας Μελάνωμα

Το μελάνωμα είναι το πιο επικίνδυνο από τα τρία αλλά και το πιο σπάνιο.[1]









Ως τώρα γνωρίζαμε με σιγουριά πως, με την σωστή χρήση αντιηλιακού μειώνονταν οι πιθανότητες να πάθει ο χρήστης του αντιηλιακού δερματικό καρκίνωμα εκ πλακωδών κυττάρων. Δεν είχαμε όμως την ίδια σιγουριά για το μελάνωμα. Πρόσφατη έρευνα όμως απέδειξε πως η σωστή χρήση του αντιηλιακού αποτρέπει την δημιουργία μελανώματος.

Σωστή χρήση σημαίνει πως ξαναβάζουμε αν ιδρώσουμε, αν κάνουμε μπάνιο ή αν μείνουμε πολύ ώρα στον ήλιο.

Εδώ να επισημάνω πως δεν μιλάμε μόνο για τις παραλίες, αλλά γενικώς, ειδικά σε ορισμένες ομάδες πληθυσμού, όπως όσοι έχουν ανοιχτό χρώμα δέρματος, όσοι έχουν φακίδες και όσοι είναι επιρρεπείς σε ηλιακά εγκαύματα.[2]

Γι αυτό ντου στα αντιηλιακά. Άλλωστε είναι τόσο sexy να βάζεις αντιηλιακό στον/στην σύντροφό σου.

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Skin_cancer
[2] http://jama.ama-assn.org/content/early/2011/06/28/jama.2011.990.full

Ομοιοπαθητική, η επιστήμη της απάτης

Η ομοιοπαθητική έχει αποδειχθεί πως έχει τα ίδια αποτελέσματα με το ψευδοφάρμακο (placebo) ξανά και ξανά, κι όμως ακόμα αποτελεί μία καλοστημένη κι επιτυχημένη απάτη στην παγίδα της οποίας πέφτουν πολλοί ασθενείς.

Πριν μερικούς μήνες λοιπόν άλλη μία έρευνα απέδειξε πως η ομοιοπαθητική δεν έχει κάποιο αποτέλεσμα πέραν αυτού του placebo. Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και τους χώρισε στις πέντε ομάδες που φαίνονται στο πιο κάτω σχήμα.

Για να γίνει πιο κατανοητή η έρευνα και γιατί οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τόσες πολλές ομάδες να πω εδώ πως όταν ένας ασθενής πάει σε έναν ομοιοπαθητικό πρώτα γίνεται μία συμβουλευτική, ένα είδος συνέντευξης, που κρατά μερικές ώρες και που ο ομοιοπαθητικός δίνει όλη του την προσοχή στον ασθενή. Εκεί ο ασθενής δίνει ένα σωρό πληροφορίες στον ομοιοπαθητικό, οι οποίες υποτίθεται πως έχουν σημασία και θα καθορίσουν την "διάγνωση" που θα κάνει ο ομοιοπαθητικός, με αποτέλεσμα να προτείνει το "κατάλληλο" ομοιοπαθητικό σκεύασμα που πουλά στον ασθενή σαν θεραπεία. Έχοντας λοιπόν οι ερευνητές αυτές τις 5 ομάδες μπόρεσαν να εντοπίσουν το σημείο εκείνο της ομοιοπαθητικής που είχε αποτέλεσμα. Αν είχε κάποιο από αυτά αποτέλεσμα.

Θεωρητικά υπήρχαν οι εξής περιπτώσεις.

α) Υπάρχει αποτέλεσμα αλλά οφείλεται στην συμβουλευτική.

Σε αυτή την περίπτωση θα παρατηρηθεί στατιστική διαφορά όταν συγκρίνουμε τις ομάδες 1,2 και 3 με τις ομάδες 4,5 υπέρ των πρώτων.

β) Τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα είναι δραστικά αλλά δεν απαιτείται εξατομίκευση.

Σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα των ομάδων 2 και 4 είναι στατιστικά μεγαλύτερο από το αποτέλεσμα των ομάδων 3 και 5.

γ) Η ομοιοπαθητική όπως προβάλλεται από τους ομοιοπαθητικούς είναι αποτελεσματική.

Οι ομοιοπαθητικοί μας λένε πως κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, οπότε για την ίδια αρρώστεια δύο διαφορετικοί ασθενείς μπορεί να παίρνουν δύο διαφορετικά ομοιοπαθητικά σκευάσματα (εξατομικευμένη θεραπεία). Επίσης σε αυτή την περίπτωση η συμβουλευτική είναι απαραίτητη, αφού μέσω αυτής καθορίζεται η "διαφορετικότητα" του ασθενούς, της πάθησής του και του σκευάσματος το οποίο "χρειάζεται".

Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να παρατηρηθεί στατιστική διαφορά υπέρ της ομάδας 1 όταν συγκρίνεται με την ομάδα 2, γιατί στην πρώτη ομάδα γίνεται χορήγηση διαφορετικού φαρμάκου σε κάθε ασθενή ενώ στην δεύτερη δίνεται το ίδιο ομοιοπαθητικό σκεύασμα σε όλους τους ασθενείς. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να υπάρχει στατιστική διαφορά υπέρ της ομάδας 1 όταν αυτή συγκρίνεται με την ομάδα 3, ώστε να μετρηθεί σε σχέση με το "μηδέν", δηλαδή το ψευδοφάρμακο.

Μετά από την ανάλυση των στατιστικών δεδομένων οι ερευνητές κατέληξαν

"Homeopathic intervention in patients with chronic, active but relatively stable RA (δηλ. ρευματοειδής αρθρίτιδα) has significant clinical benefits that are attributable mainly to the homeopathic consultation process. There appeared to be no specific benefit from the homeopathic remedies themselves. Although no significant group differences in either of the primary outcomes were observed, statistical and clinically relevant improvements did occur for those receiving consultations in some equally valuable and relevant secondary outcomes. The homeopathic consultation, regardless of treatment allocation, significantly improved standard objective markers of RA: DAS-28 (the EULAR equivalent of the ACR20) and swollen joint count."

Με απλά λόγια ΚΑΜΙΑ ομάδα δεν παρουσίαζε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα, με τις ομάδες όμως που δέχτηκαν συμβουλευτική (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ αν πήραν ή όχι ομοιοπαθητικό σκεύασμα) να εμφανίζουν κάποια διαφορά σε δευτερεύοντα στοιχεία της αρρώστειας. Αυτό ήταν αναμενόμενο αφού η ρευματοειδής αρθρίτιδα παρουσιάζει υφέσεις κι εξάρσεις των συμπτωμάτων ανάλογα ΚΑΙ με την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς. Το placebo effect έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία και η προσοχή που δίνει ο ομοιοπαθητικός στον ασθενή κάνει καλό στην ψυχολογία του ασθενή.

Εδώ μπορεί να ρωτήσει κάποιος:

"Και πού το κακό λοιπόν με την ομοιοπαθητική, από την στιγμή που έστω κι έτσι έχει αποτέλεσμα;"

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι αυτό. Ο βασικότερος είναι

1) ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ, να γιατί.
Γιατί μόνο σαν απατεώνα μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιον που σου λέει πως το σκεύασμά του, που είναι απλό νερό, σε βοηθά να γίνεις καλά, ενώ αυτό δεν ισχύει.
2) Το όφελος αυτό μπορεί να υπάρξει ακόμα και με την συμβατική ιατρική, δεν είναι απαραίτητη μία θεωρία που πάει κόντρα στους παρατηρούμενους φυσικούς νόμους (λέγε με κι ομοιοπαθητική).
Το γεγονός πως αυτό δεν συμβαίνει έχει να κάνει με πολιτικούς παράγοντες κι όχι επιστημονικούς. Όταν στα νοσοκομεία μας υπάρχουν ελλείψεις γιατρών, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού πώς σκατά θέλουμε ο γιατρός που κάνει εξαντλητικές εφημερίες να μπορέσει να μεταδόσει καλή ψυχολογία στον ασθενή του; ΑΦΟΥ ΚΙ Η ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΤΑ!
3) Επίσης πολλοί που πάνε σε ομοιοπαθητικούς δεν πάνε σε γιατρούς με αποτέλεσμα να έχουν χάσει μέχρι και μωρά παιδιά την ζωή τους.[1] [2] Βλέπετε δεν είναι όλες οι ασθένειες σαν την ρευματοειδή αρθρίτιδα όπου ο ασθενής δεν κινδυνεύει. Μπορεί να πεθάνεις από μία λοίμωξη. Άσε που όσο καλή ψυχολογία κι αν έχεις ο ιός δεν θα φύγει ως δια μαγείας.

[1] http://whatstheharm.net/homeopathy.html
[2] http://www.smh.com.au/national/parents-guilty-of-manslaughter-over-daughters-eczema-death-20090605-bxvx.html

Good News Everyone: Η HAART αναστέλλει την μετάδοση του HIV

Όταν πρωτοεμφανίστηκε ο HIV οι ασθενείς πέθαιναν μέσα σε μερικά χρόνια. Σιγά σιγά όμως καταφέραμε και δημιουργήσαμε μία πολύπλοκη αγωγή με το όνομα HAART. Χάρη σε αυτή οι ασθενείς με HIV πλέον ζουν πολύ περισσότερο. Αυτό το οποίο κάνει η HAART είναι να εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό του ιού ή/και την δυνατότητά του να μολύνει τον οργανισμό. Ο ιός μολύνει κύτταρα του ανοσοποιητικού και κυρίως τα Τ λεμφοκύτταρα. Με μειωμένα αυτά τα κύτταρα ο ασθενής είναι επιρρεπής σε ασθένειες που κανονικά θα αντιμετώπιζε με ευκολία, και στο τέλος από αυτές πεθαίνει κι όχι από το ίδιον τον HIV. Μόλις τα Τ λεμφοκύτταρα πέσουν κάτω από ένα όριο, πλέον ο ασθενής θεωρούμε πως έχει AIDS. Εμποδίζοντας λοιπόν τον πολλαπλασιασμό του HIV κρατάμε ζωντανά τα Τ λεμφοκύτταρα και το ανοσοποιητικό του ασθενούς όσο το δυνατόν πιο δυνατό. Ιοί όμως HIV συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα στον ασθενή. Γι αυτό αν σταματήσει την αγωγή ή αν ο ιός προσαρμοστεί σε αυτήν, τότε ο πολλαπλασιασμός ξαναρχίζει, με όλα τα συνεπακόλουθα.

Αυτό όμως που δεν ξέραμε ήταν αν ασθενείς με μειωμένα επίπεδα HIV, λόγω της HAART, εξακολουθούν να μεταδίδουν σεξουαλικώς τον ιό. Έτσι λοιπόν χρηματοδοτήθηκαν έρευνες για να το μάθουμε. Μελετώντας λοιπόν ετερόφυλα ζευγάρια που ο ένας είχε HIV ενώ ο άλλος όχι, βρέθηκε πως οι ασθενείς που παίρνουν την αγωγή νωρίτερα, εμφανίζουν μικρότερο ποσοστό μεταδοτικότητας του ιού. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που είναι σχεδόν απίθανο πλέον να μεταδόσει τον ιό ο ασθενής, αφού η μείωση είναι της τάξεως του 96%, σε σχέση με αυτούς που κάνουν την αγωγή σύμφωνα με τα έως τώρα πρωτοκολλα.

Η έρευνα ξεκίνησε το 2005 και είχε σχεδιαστεί να τελειώσει το 2015, αλλά τα ξεκάθαρα θετικά αποτελέσματα επέτρεψαν την ολοκλήρωσή της νωρίτερα. Οι ερευνητές πήραν 1763 ζευγάρια που ο ένας σύντροφος βρέθηκε να έχει HIV ενώ ο άλλος δεν είχε και τους χώρισαν σε δύο ίσες περίπου ομάδες. Οι ασθενείς της μίας ομάδας ξεκίνησαν αμέσως HAART ενώ οι άλλοι όχι. Συνήθως οι ασθενείς ξεκινούν την HAART όταν τα Τ λεμφοκύτταρά τους μειωθούν αισθητά (πριν το όριο όμως στο οποίο γίνεται διάγνωση με AIDS). Οι συγκεκριμένοι 1763 ασθενείς δεν είχαν τόσο μειωμένα Τ λεμφοκύτταρα την στιγμή της διάγνωσης με HIV. Από αυτούς λοιπόν κάποιοι επέλεξαν να αρχίσουν την HAART αμέσως ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν να ξεκινήσουν την αγωγή τους όταν τα Τ λεμφοκύτταρά τους φτάσουν στο σημείο εκείνο που "παραδοσιακά" ξεκινά η HAART. Μετρώντας και συγκρίνοντας πόσοι σύντροφοι των ασθενών κόλλησαν HIV σε κάθε ομάδα μπόρεσαν οι ερευνητές και βρήκαν πως υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, την οποία μάλιστα και μέτρησαν.

Στην πρώτη ομάδα, που έκαναν την HAART όπως συνήθως, οι 877 ασθενείς σύντροφοι κόλλησαν 27 από τους μη ασθενείς συντρόφους τους. Στην άλλη ομάδα όμως που ξεκίνησε νωρίτερα την HAART μόλις ένας ασθενής σύντροφος κόλλησε τον έως τότε μη ασθενή σύντροφό του. Ένας στους 886 δηλαδή! Εδώ να σημειωθεί πως όλοι οι ασθενείς και οι σύντροφοι αυτών ενημερώθηκαν από ειδικούς όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις (σ.σ. άρα έκαναν έρωτα με προφυλακτικό).

Με τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως αν όλοι οι ασθενείς με HIV εντοπίζονταν και λάμβαναν την HAART τότε η μετάδοση του ιού θα ήταν πολύ μικρότερη. Δεν θα ήταν μηδενική γιατί ο ιός μεταδίδεται και με άλλους τρόπους (πχ με μολυσμένη βελόνα), που όμως με την σειρά τους είναι αντιμετωπίσιμοι. Όμως όπως ήδη έχουμε δει πολλοί δεν ξέρουν καν πως είναι φορείς του ιού, ενώ η λήψη της HAART από όλους τους ασθενείς με HIV είναι δύσκολη λόγω πολιτικών και οικονομικών λόγων, που έχουν σχέση με το υψηλό κόστος της HAART και τις πολιτικές αποφάσεις που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση.

Σίγουρα όμως το στίγμα το οποίο φέρουν οι ασθενείς με HIV σιγά σιγά θα εξαλειφθεί. Πλέον οι σύντροφοί τους, μελλοντικοί και μη, θα ξέρουν πως θα μπορούν να είναι σε μεγάλο βαθμό ασφαλείς. Αυτό με την σειρά του θα επιτρέψει στο να κάνουν περισσότεροι άνθρωποι εξετάσεις, αφού ένας από τους λόγους που δεν κάνουν εξετάσεις όλοι όσοι πρέπει, είναι ο φόβος ενός θετικού αποτελέσματος, το οποίο φυσικά σχετίζεται μεταξύ άλλων και με το στίγμα του οροθετικού.

Πηγή

Γλωσσάρι
AIDS: Η αρρώστεια όπου ο ασθενής έχει "κατεστραμμένο" ανοσοποιητικό. Τα αρχικά σημαίνουν, "Acquired Immune Deficiency Syndrome"
HIV: Ο ιός που προκαλεί το AIDS. Τα αρχικά σημαίνουν, "Human Immunodeficiency Virus"
HAART: Η αγωγή έναντι του HIV. Τα αρχικά σημαίνουν, "Highly Active AntiRetroviral Therapy".

Προκαλούν τα κινητά καρκίνο;

Στις 31 Μαΐου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έβγαλε μία ανακοίνωση σχετικά με την επικινδυνότητα των κινητών τηλεφώνων. Αυτό που επιτέλους έγινε ήταν να μπει η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων σε μία από τις 5 κατηγορίες επικινδυνότητας.

Το γεγονός όμως αυτό πυροδότησε αντιδράσεις, κυρίως από φυσικούς που τόνιζαν την μη δυνατότητα των κινητών να επιδράσουν στο DNA.[1][2]. Το πρόβλημά μου εδώ είναι πως όλοι αυτοί εξέφρασαν άποψη πριν δουν τα στοιχεία. Ο Π.Ο.Υ έβγαλε απλώς μία ανακοίνωση. Δεν έβγαλε μία έρευνα για να μπορέσει ο οποιοσδήποτε να την κρίνει, όπως και θα πρέπει να γίνεται άλλωστε. Στην ανακοίνωση αυτή αναφέρεται πως τα στοιχεία που συνηγορούν με την ενέργεια αυτή θα δημοσιευτούν στo περιοδικό με κριτές The Lancet Oncology. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με το δεύτερο πρόβλημά μου με αυτές τις αντιδράσεις. Όπως βλέπουμε η ανακοίνωση βγήκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό ΥΓΕΙΑΣ και τα ευρήματα ανακοινώνονται σε ιατρικό περιοδικό με κριτές κι όχι φυσικής. Οι φυσικοί δεν μπορούν να κρίνουν μόνοι τους αν είναι δυνατόν τα κινητά να επηρρεάζουν ένα βιολογικό σύστημα ή όχι. Γι αυτό χρειάζονται γνώσεις βιολογίας. Αποτέλεσμα είναι να ευαγγελίζονται την μη δυνατότητα των κινητών να αλληλεπιδρούν με το DNA, ενώ δεν ξέρουν (όπως είναι φυσικό άλλωστε) πως η καρκινογένεση δεν είναι μία απλή διαδικασία που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με το DNA. Η καρκινογένεση είναι μία πολύπλοκη διαδικασία που έχει σχέση με το DNA, την πρωτεϊνική έκφραση κι άλλα πολλά. Η μη δυνατότητα λοιπόν των κινητών να αλληλεπιδρούν με το DNA δεν σημαίνει τίποτα από μόνο του.

Συνεπώς όσοι αντέδρασαν στην ανακοίνωση του Π.Ο.Υ. έχουν άδικο και τα κινητά είναι όντως επικίνδυνα;

Δεν ξέρω. Πριν δω τα στοιχεία, την έρευνα κτλ δεν πρόκειται να εκφέρω άποψη. Είμαι σίγουρος μάλιστα πως με την δημοσίευση στην Lancet θα υπάρξει έντονο correspondence που θα κρατήσει μήνες. Και καλώς θα γίνει. Επειδή όμως το πράμα έχει "ψωμί" ήδη οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν.

Έτσι λοιπόν στις 16 Ιουνίου το Science οργάνωσε μία ζωντανή συνομιλία με αυτό το θέμα. Σε αυτή την συνομιλία πήρα κι εγώ μέρος. (Είμαι ο χρήστης Akis). Ας δούμε λοιπόν τα κύρια σημεία που θίχτηκαν.

1) Η Mary McBride εξήγησε ευθύς αμέσως γιατί ασχολούμαστε με την επίδραση της ακτινοβολίας των κινητών στον άνθρωπο.

"Even though we have no prior reason to consider that cell phone use, or radiofrequency field exposure, has health effects, because cell phone use is so prevalent in our society, and almost everyone has a cell phone, and so from a public health point of view, it is important to examine the issue"

Οπότε είναι λογικότατο να έχουμε όλες αυτές τις έρευνες.

2) Μία δυσκολία στις επιδημιολογικές έρευνες που γίνονται γενικώς είναι η δυσκολία να ξεχωρίσουμε το αίτιο από το αιτιατό. Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους μπορείς να τα ξεχωρίσεις αλλά τέτοιες έρευνες είναι πιο δύσκολες κι ακριβές, οπότε θα γίνουν σε δεύτερο χρόνο και δεν θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις. Η Mireille Toledano αναφέρθηκε σε αυτό το πρόβλημα και στην έρευνά της με το όνομα COSMOS που σαν στόχο της έχει να το ξεκαθαρίσει.

3) Στην Rose Jones που ζήτησε στοιχεία για την επικινδυνότητα της ακτινοβολίας των κινητών η Mary McBride απάντησε πως μηχανισμός δράσης (δηλαδή "πώς;") με τον οποίον η ακτινοβολία των κινητών προκαλεί καρκίνο δεν έχει βρεθεί. (σ.σ. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει). Επίσης πρόσθεσε πως οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν δείξει κάποια σχέση ενώ λίγες έχουν δείξει μία κάποια σχέση. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα με την μεθοδολογία της κάθε έρευνας που μπορεί να κάνουν το φαινόμενο μη ανιχνεύσιμο. Με πιο απλά λόγια το γεγονός πως οι περισσότερες έρευνες απαντούν πως όχι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ του καρκίνου και της ακτινοβολία των κινητών δεν σημαίνει απαραιτήτως πως δεν υπάρχει σχέση. Αν μία έρευνα καλύτερης μεθοδολογίας βγάλει το αντίθετο αποτέλεσμα και αυτή η έρευνα επιβεβαιώθεί από άλλη μία, ίδιας αξίας, τότε μόνο οι δυό τους είναι αρκετές για να δεχτούμε τα αποτελέσματά τους σαν αληθή.

Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό φανταστείτε το εξής. Έχουμε 20 ομάδες ανθρώπων που ψάχνουν τον Γιώργο, ο οποίο μπορεί να έχει κρυφτεί σε κάποιο από τα 10 δωμάτια ενός ξενοδοχείου. Οι 18 ομάδες ψάχνουν σε 9 δωμάτια και μας αναφέρουν πως δεν βρήκαν τον Γιώργο οπότε συμπεραίνουν πως πρέπει να ψάξουμε αλλού. Η 1 όμως έψαξε και στα 10 και μας είπε πως τον βρήκε. Για να βεβαιωθούμε πως δεν μας λέει ψέματα στέλνουμε την 20η ομάδα που ψάχνει και στα 10 δωμάτια. Αν βρει τον Γιώργο κι αυτή τότε δεχόμαστε τις μαρτυρίες των 2 ομάδων κι όχι των 18 γιατί οι 2 αυτές ομάδες έψαξαν καλύτερα.

Κι εδώ είναι το σημείο που θέλω να αναφερθώ λίγο περισσότερο. Στα περισσότερα άρθρα που αρνούνται την σχέση ακτινοβολίας κινητών - καρκίνου αναφέρεται πως οι περισσότερες έρευνες δεν έχουν δείξει κάποια σχέση. Δυστυχώς όμως γίνεται από μερική έως καθόλου μνεία για το γεγονός πως αν έχουμε λίγες αλλά καλύτερης μεθοδολογίας έρευνες που να συμπεραίνουν πως υπάρχει κάποιος κίνδυνος, θα δεχτούμε τις λίγες αλλά καλύτερες έρευνες από τις περισσότερες αλλά λιγότερο μαθοδολογικά καλές.

4) Η Mary McBride ανάφερε πως τα νεότερα μοντέλα κινητών θεωρούνται πιο ασφαλή γιατί χρησιμοποιούν ακτινοβολία μικρότερης ενέργειας, ενώ πρόσθεσε πως οι πύργοι κινητής τηλεφωνίας θεωρούνται ασφαλείς. Αυτό φυσικά έρχεται σε αντίθεση με τις μαλακίες που όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς σε "ενημερωτικές" εκπομπές.

5) Η Mireille Toledano ανάφερε πως η όποια επίπτωση των κινητών στην υγεία των ανθρώπων δεν θα είναι κάτι το τρομερό. Συγκεκριμένα ανάφερε πως δεν πρόκειται να έχει την ίδια επίπτωση με το τσιγάρο. Αλλά πρόσθεσε επίσης πως ακόμα κι αυτή η μικρή πιθανότητα θα έχει μεγάλο κόστος λόγω του γεγονότος πως η χρήση των κινητών είναι μεγάλη κι αυξανόμενη.

6) Σε αυτό το σημείο μπήκα στο "ζουμί" της υπόθεσης ρωτώντας αν οι δύο παραυρισκόμενες ήταν υπέρ της ανακοίνωσης του Π.Ο.Υ.

Η Mary McBride μου απάντησε πως λόγω της ευρείας χρήσης των κινητών καλό είναι να προσέχουμε και πως η έρευνα στην οποία κυρίως βασίστηκε η απόφαση του Π.Ο.Υ. είναι "μεγαλύτερη". Σε αυτό το σημείο δυστυχώς δεν την ρώτησα αργότερα αν με αυτό εννοεί καλύτερης μεθοδολογίας, αλλά αυτό εννοεί μάλλον. Περισσότερα (και διευκρίνηση σε αυτό) θα ξέρουμε με την δημοσίευση στην Lancet τον ερχόμενο μήνα.

Η Mireille Toledano που επίσης απάντησε στην ερώτησή μου ανάφερε μερικά ακόμα σημεία που έχουν σχέση με την μεθοδολογία των ερευνών. Είπε για παράδειγμα πως η χρήση των κινητών είναι έντονη μόλις τα τελευταία 10 χρόνια, χρόνος που πιθανόν να μην είναι αρκετός για να αναπτυχθεί και να ανιχνευτεί η καρκινογένεση. Επίσης είπε πως παλιότερα στην Βρετανία η "βαριά" χρήση των κινητών σχετιζόταν με χρήση μισής ώρας την εβδομάδα, ενώ πλέον με την χρήση μίας (1) και δύο (2) ωρών. Μάλλον θα πάθαινε σοκ η γυναίκα όταν θα έβλεπε νεαρά κυρίως άτομα στην Ελλάδα να κάνουν την ίδια χρήση κατά την διάρκεια της ημέρας! Παρόλα αυτά είπε πως βάση των αποδείξεων που έχουμε δεν έχουμε λόγο ανησυχίας. Απλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα.

Εδώ καλό είναι να γίνει κάτι κατανοητό. Η ακτινοβολία των κινητών σαν καρκινογόνος παράγοντας έχει ενταχθεί στην κατηγορία 2Β. Όπως είχα αναφέρει στο προηγούμενο άρθρο μου, υπάρχουν 5 κατηγορίες και οι διάφοροι επιδημιολογικοί παράγοντες εντάσσονται σε μία από αυτές ανάλογα τα αποτελέσματα των ερευνών. Οι κατηγορίες αυτές έχουν οριστεί ήδη και μπορεί να μην είναι αυτό που φαντάζεται ο καθένας. Δεν είναι λοιπόν απαραίτητο να αποδειχθεί αυτό που φαντάζεται ο καθένας όταν ακούει "Possibly carcinogenic to humans" που είναι το όνομα της ομάδας 2Β. Χρειάζεται να αποδειχθεί αυτό που πραγματικά είναι η ομάδα 2Β όπως αυτή έχει οριστεί ήδη.

Στην ανακοίνωσή του ο Π.Ο.Υ μας ενημερώνει για το τι σημαίνει κατηγορία 2Β.[3]

α) limited evidence of carcinogenicity in humans and less than sufficient evidence of carcinogenicity in experimental animals

β) inadequate evidence of carcinogenicity in humans but there is sufficient evidence of carcinogenicity in experimental animals

γ) inadequate evidence of carcinogenicity in humans and less than sufficient evidence of
carcinogenicity in experimental animals together with supporting evidence from mechanistic
and other relevant data may be placed in this group

δ) An agent may be classified in this category
solely on the basis of strong evidence from mechanistic and other relevant data

Απο την στιγμή λοιπόν που δεν έχουμε μηχανισμό δράσης με τον οποίο η ακτινοβολία των κινητών να προκαλεί καρκινογένεση αποκλείονται οι ορισμοί -γ- και -δ-. Το επόμενο λοιπόν ερώτημα είναι αν δικαιολογείται η κατηγοροποίηση της ακτινοβολίας των κινητών βάση των ορισμών -α- ή -β-.

Έχωντας αυτά κατά νου συνέχισα την συζήτησή μου με τις δύο παραυρισκομένες αναρωτόμενος αν η ακτινοβολία των κινητών χρειάζεται να μπει σε άλλη κατηγορία ή αν χρειαζόμαστε περισσότερες κατηγορίες κλπ

Η συζήτηση συνεχίστηκε αναφέροντας, τους περιορισμούς που υπάρχουν στις έρευνες που έχουν γίνει, τις δυσκολίες, νέες και παλιές έρευνες που θα γίνουν ή έγιναν, απλά μέτρα με τα οποία μπορούμε να προστατευτούμε κλπ.

Τέλος θα ήθελα να πω πως δεν θα εκφράσω συγκεκριμένη θέση για τον αν είχε δίκιο ή όχι ο Π.Ο.Υ πριν δω την δημοσίευση στην Lancet. Άλλωστε δεν χρειάζεται να περιμένουμε και πολύ.



[1] http://scienceblogs.com/insolence/2011/06/the_bride_of_the_son_of_the_revenge_of_c.php
[2] http://physicsbuzz.physicscentral.com/2011/06/guess-who-got-cell-phone-cancer-issue.html
[3] http://www.iarc.fr/en/media-centre/pr/2011/pdfs/pr208_E.pdf

Protein Porn

Όλοι έχετε ακούσει για τις πρωτεΐνες. Οι περισσότεροι τις έχετε συνδέσει με τους μπολντιμπιντεράδες και τα αυγά μάτια. Άλλοι τις έχετε συνδέσει με την διαιτά σας και την καλή και σωστή σας διατροφή.

Οι πρωτεΐνες είναι όμως so much more και τα έχετε μάθει όλοι σας στο Λύκειο απλά οι περισσότεροι στο μάθημα της βιολογία κοιτάζατε τα βυζιά της

milfάρας καθηγήτριας και δεν προσέχατε στο μάθημα*.

Δεν θα κάτσω λοιπόν να σας κάνω αναλυτικό μάθημα για τις πρωτεΐνες. Απλά θα πω πως α) σχεδόν τα πάντα στον οργανισμό μας είναι πρωτεΐνες. Από τα καλά μας ένζυμα (πχ η DNA πολυμεράση που "φτιάχνει" το DNA) μέχρι τα αντισώματα του οργανισμού μας, β) το "σχέδιο" για την δημιουργία των πρωτεΐνών βρίσκεται στο DNA και γ) για να παραχθούν είναι απαραίτητη μία καλή διατροφή.

Οι πρωτεΐνες φτιάχνονται από αμινοξέα. Φαντάσου τα αμινοξέα σαν τα τουβλάκια που παίζαμε μικροί και τις πρωτεΐνες σαν τα διάφορα "κάστρα" που φτιάχναμε με αυτά. Τα ζώα όμως δεν μπορούν να συνθέσουν (δηλαδή να φτιάξουν) όλα τα αμινοξέα. Γι αυτό χρειάζεται να τα πάρουμε μέσω της διατροφής μας. Αυτό που παίρνουμε είναι άλλες πρωτεΐνες που οργανισμός διαλύει στα βασικά συστατικα τους, δηλαδή τα αμινοξέα. Μέσα σε αυτά είναι και τα αμινοξέα που δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του. Πιο απλά χρειαζόμαστε το κίτρινο τουβλάκι (αμινοξύ που δεν συνθέτει ο οργανισμός) για να φτιάξουμε το κάστρο μας (πρωτεΐνη που θέλει να φτιάξει ο οργανισμός) και το παίρνουμε από ένα άλλο κάστρο που ήδη το έχει, αφού πρώτα το διαλύσουμε (πρωτεΐνη που παίρνουμε μέσω της διατροφής). Τόσο απλό.**

Οι πρωτεΐνες όμως εξακολουθούν να είναι so much more. Επειδή βρίσκονται παντού κι έχουν σχέση με σχεδόν όλες τις διεργασίες του οργανισμού, έχουν άπειρες εφαρμογές. Γι΄ αυτό η μελέτη τους έχει ειδικό όνομα, Proteomics. Αυτή θα μας επιτρέψει τα κέρατά μου, κυρίως σε θεραπευτικό επίπεδο.

Και τώρα ας περάσουμε στο porn του πράγματος. Ειδικά αν είστε ανωμαλάρες σαν του λόγου μου.

Scene 1) Ένα εκπληκτικό blog όπου βλέπουμε πολλές από τις πρωτεΐνες που μας ενδιαφέρουν. Δεν είναι πραγματικά υπέροχες;

Scene 2) Εδώ έχουμε ένα MMOG με θέμα τις πρωτεΐνες. Ναι όταν λέω MMOG εννοώ Massive Multiplayer Online Game! Κάτι σαν το WoW αλλά στο πιο επιστημονικό του. Θα με βρείτε με το όνομα TrelosEpistimonas.

Μα δεν είναι καύλα;

*Εγώ πάλι είχα φάει κόλλημα με την Γαλλικού.
** Θες και βιβλιογραφία;! Ε, άνοιξε το βιβλίο της Βιολογίας του Λυκείου. Αν δεν το έχεις δανείσου το από το ανηψάκι σου.

Έχω μείνει άφωνος. Εσύ;

Ας δούμε την θετική πλευρά της Ελλάδας

Αυτή είναι μία άλλη Ελλάδα. Μία Ελλάδα άξια θαυμασμού, όπου οι θάνατοι μητέρων κατά την γέννα είναι σχεδόν μηδενικοί. Μία Ελλάδα που σε αυτόν τον τομέα είναι ανώτερη από ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία. Μπράβο στους γυναικολόγους, τις μαίες και το λοιπό ιατρικό και παρα-ιατρικό προσωπικό, που κατάφεραν να σώσουν τόσες ζωές γυναικών.

Κλιματική αλλαγή, αρνητές κι απειλές

Είναι γνωστό πως υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων που αρνούνται πως υπάρχει κλιματική αλλαγή ή πως η αλλαγή αυτή οφείλεται στον άνθρωπο. Κάποιοι προάγουν τρελές ιδέες, ενώ άλλοι είναι πιο προσγειωμένοι.

Από τον Νοέμβριο του 2009 οι αντιδράσεις αυτές έγιναν εντονότερες. Τότε λίγο πριν την Σύνοδο της Κοπεγχάγης κάποιοι χάκαραν τους υπολογιστές του Climatic Research Unit, του University of East Anglia στην Αγγλία. Μεταξύ άλλων απόκτησαν πρόσβαση σε e-mail επιστημόνων του κλίματος. Παρουσιάζοντας επιλεγμένα κομμάτια αυτών, αποκομμένα από το υπόλοιπο κείμενο, προσπαθούσαν να αποδείξουν πως η κλιματική αλλαγή είναι μία συνομωσία. Η μελέτη των e-mail και των λοιπών εγγράφων απέδειξε πως τίποτα τέτοιο δεν ισχύει.

Έκτοτε οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής έγιναν πιο επιθετικοί, παρενοχλώντας επιστήμονες του κλίματος. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας παρενόχλησης είναι η παρενόχληση που δέχτηκαν Αυστραλιανοί επιστημόνες, που πυροδοτήθηκε από έναν νέο νόμο που περιορίζει τις εκπομπές CO2.

Φαίνεται πως τα επιχειρήματα των αρνητών στέρεψαν κι αποφάσισαν λοιπόν να καταφύγουν σε απειλές. Δεν φαίνεται όμως να στερεύουν τα χρήματα που οι αρνητές λαμβάνουν από τις εταιρείες πετρελαιοειδών με κυριότερη την γνωστή και μη εξαιρετέα Exxon Mobil. [1][2][3][4][5][6]

Επίσης οι εταιρείες πετρελαιοειδών χρηματοδότησαν επιστήμονες για να γράψουν εργασίες που αμφισβητούσαν την υπαιτιότητα του ανθρώπου σαν παράγοντα για την αλλαγή του κλίματος. Χαρακτηριστικά στο Newsweek το 2007 διαβάζουμε.

"A conservative think tank long funded by ExxonMobil, she told Boxer, had offered scientists $10,000 to write articles undercutting the new report and the computer-based climate models it is based on."

Ειρωνεία αποτελεί και το γεγονός πως οι σκεπτικιστές στην περίπτωση των κλεμμένων e-mail κατηγορούν τους επιστήμονες για "πειραγμένα" δεδομένα, κάτι που φυσικά δεν ισχύει, ενώ αυτό που ισχύει είναι πως συνεργάτης του Μπους αλλοίωσε δεδομένα (προς όφελος των σκεπτικιστών) και ανταμείφθηκε γι αυτή του την πράξη με μία "θεσούλα" στην Exxon Mobil.

Τέλος, δυστυχώς γι αυτούς τους δύσμοιρους, τα στοιχεία πως η κλιματική αλλαγή οφείλεται στον άνθρωπο είναι αναμφισβήτητα. Χαρακτηριστικά σε έναν χρόνο η ανθρώπινη δραστηριότητα παράγει 80 φορές περισσότερο CO2 από όλα τα ηφαίστεια του κόσμου μαζί! [7]

Προσοχή στα κινητά!

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ - WHO) και ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για τον Καρκίνο (IARC) εξέδωσαν εχτές 31 Μαΐου του 2011 μία ανακοίνωση με την οποία ενημερώνουν το κοινό πως η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων θεωρείται πλέον πιθανών καρκινογόνος για τους ανθρώπους (Group 2B).[1] Στην κατηγορία Group2B ανήκει κι ο μόλυβδος.[2]

Βάση αυτής της κατηγοροποίησης έχουμε 5 κατηγορίες που φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα

[3]






[1] http://www.iarc.fr/en/media-centre/pr/2011/pdfs/pr208_E.pdf
[2] http://monographs.iarc.fr/ENG/Classification/ClassificationsGroupOrder.pdf
[3] http://monographs.iarc.fr/ENG/Classification/index.php

Νέα έρευνα μας φέρνει πιο κοντά στο εμβόλιο κατά του AIDS

Στο Oregon Health & Science University πήραν 24 μαϊμούδες και τις μόλυναν με τον αντίστοιχο γι αυτές ιό του HIV, τον SIV, αφού πρώτα τους είχαν κάνει ένα πειραματικό εμβόλιο. Το στέλεχος του SIV ήταν από τα πιο επιθετικά. Όλες οι μαϊμούδες μολύνθηκαν με τον ιό αλλά 12 από αυτές κατάφεραν να τον εκδιώξουν μέσω του ανοσοποιητικού τους συστήματος (που είχε ενεργοποιηθεί καταλλήλως λόγω του εμβολίου). Μετά από έναν χρόνο ο ιός δεν μπορεί να εντοπιστεί, οπότε θεωρούνται θεραπευμένες.

Το αποτέλεσμα είναι τόσο σημαντικό που ο David Watkins, που δεν είχε σχέση με το συγκεκριμένο πείραμα και επίσης ασχολείται με την δημιουργία εμβολίου έναντι του HIV, είπε "Είναι τα καλύτερα αποτελέσματα έναντι του χειρότερου SIV που γνωρίζουμε"

Τα πειραματικά εμβόλια έναντι του HIV αποτελούνται από πρωτεΐνες του ιού (που θα προκαλέσουν την ανοσοποιητική απάντηση του οργανισμού και που μόνες τους δεν μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση) και έναν φορέα που συνήθως είναι ένας άλλος αβλαβής ή απενεργοποιημένος ιός. Αυτός ο φορέας συνήθως δεν μένει στον οργανισμό για πολύ καιρό. Τώρα όμως σαν φορέας χρησιμοποιήθηκε ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV) που είναι ένας ερπητοϊός και μένει στο σώμα απ' αόριστον. Έτσι το ανοσοποιητικό έρχεται συνεχώς σε επαφή με τον ιό και τις πρωτεΐνες του HIV που έχει πάνω του.

Επειδή μόνο οι μισές μαϊμούδες απέκτησαν ανοσία οι ερευνητές προσανατολίζονται στο να συνδυάσουν αυτό το εμβόλιο με άλλες τακτικές έτσι ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικό. Εκτός όμως από το θέμα της αποτελεσματικότητας υπάρχει και το θέμα της ασφάλειας, αφού ο CMV σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα. Έτσι σε αυτό το κομμάτι οι ερευνητές προσανατολίζονται στο να τον κάνουν αδύναμο, ώστε να μην μπορεί να προκαλέσει μόλυνση.

Παρά τα προβλήματα η νέα αυτή προσέγγιση μας προσφέρει νέες, απαραίτητες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να φτιάξουμε ένα εμβόλιο έναντι του HIV.

Πηγή

Τρελά Πειράματα (Pitch drop experiment)

Υπάρχουν ορισμένα πειράματα που για διαφόρους λόγους απαιτείται να έχουν μεγάλη διάρκεια. Αλλά μιλάμε για ΜΕ-ΓΑ-ΛΗ διάρκεια. Σε αυτή την κατηγορία αναρτήσεων θα γίνει μνεία σε αυτά τα πειράματα.

Το πρώτο πείραμα που θα δούμε είναι γνωστό σαν Pitch drop experiment και ξεκίνησε το 1927(!) στο πανεπιστήμιο του Queensland της Αυστραλίας από τον Thomas Parnell. Ο σκοπός του πειράματος ήταν να δείξει ο Parnell το 1927 στους μαθητές του πως η πίσσα είναι στην ουσία μία ρευστή ουσία με μεγάλο ιξώδες.

Το ιξώδες είναι μία από τις ιδιότητες της ύλης και πολύ απλά έχει να κάνει με το πώς ρέουν οι διάφορες ουσίες. Ένα απλό παράδειγμα είναι πως αλλιώς ρέει το νερό, αλλιώς το μέλι. Το ιξώδες επειδή έχει να κάνει με την αντίσταση του υλικού να ρέει είναι το αντίθετο της ρευστότητας. Έτσι το νερό έχει μεγάλη ρευστότητα και μικρό ιξώδες ενώ το μέλι μικρή ρευστότητα και μεγάλο ιξώδες.

Ο Parnell λοιπόν με αυτό το πείραμα απόδειξε πως η πίσσα είναι ρευστό και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πείραμα για την μέτρηση του ιξώδους της. Η τιμή του νομίζω πως δεν έχει σημασία, αφού άλλωστε κυμαίνεται σε σημαντικό βαθμό για διαφόρους λόγους.

Αλλά ας δούμε το πείραμα πιο διεξοδικά. Το 1927 ο Parnell έλιωσε πίσσα και την έβαλε μέσα στο χωνί που βρίσκεται ακόμα και σήμερα. Είχε σφραγίσει το στόμιό του έτσι ώστε να μην αρχίσει να ρέει. Το άφησε για τρία χρόνια να κρυώσει(!) και το 1930 έκοψε μέρος του στομίου με αποτέλεσμα η κρύα πλέον πίσσα να έχει δίοδο να στάξει. Από τότε κρατούν αρχείο παρατηρήσεων για το πότε πέφτει η κάθε σταγόνα. Η πρώτη σταγόνα έπεσε οχτώ (8) χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 1938!! Επειδή μέχρι και το 1988, οπότε έπεσε η 7η σταγόνα, το πείραμα δεν γίνονταν υπό συγκεκριμένες συνθήκες, υπάρχει αυξομείωση στον ρυθμό με τον οποίο πέφτει η κάθε σταγόνα. Μετά το 1988 επικρατεί σταθερή θερμοκρασία με αποτέλεσμα οι σταγόνες να πέφτουν με πιο αργό ρυθμό.

Από το 1930 που άρχισε να ρέει η πίσσα μέχρι και σήμερα έχουν πέσει μόλις οχτώ (8) σταγόνες με την τελευταία να έχει πέσει στις 28 Νοεμβρίου του 2000. Λόγω της αργής ροής κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει δει σταγόνα να πέφτει και ένα σύστημα με κάμερες που κινηματογραφεί το πείραμα είχε βλάβη όταν έπεσε η όγδοη σταγόνα.

Όποιος θέλει μπορεί να παρακολουθήσει την σταγόνα να πέφτει σε αυτό το link, της webcam του πανεπιστημίου, αλλά πρέπει να κάνει sign-in πρώτα.

Τέλος το 2005 το πείραμα κέρδισε το Ig Nobel Prize. Το Ig Nobel Prize είναι για τα Νόμπελ ότι για τα όσκαρ το χρυσό βατόμουρο.

http://www.physics.uq.edu.au/physics_museum/pitchdrop.shtml
http://improbable.com/ig/winners/#ig2005

Το AIDS στην ΕΕ

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) στην Ευρώπη έως και 30% των οροθετικών δεν ξέρει πώς είναι μολυσμένος με τον HIV, αφού ο ιός δεν παρουσιάζει συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αυτοί οι ασθενείς να μεταδίδουν τον ιό με μεγαλύτερο ρυθμό από αυτούς που γνωρίζουν πως πάσχουν και να κινδυνεύουν ακόμα και με θάνατο αφού αργούν να ξεκινήσουν την θεραπεία τους.

Αυτοί οι ασθενείς δεν πάνε να εξεταστούν γιατί, έχουν εσφαλμένη αίσθηση ασφάλειας, φοβούνται ένα θετικό αποτέλεσμα και γιατί ανήκουν σε κοινωνικές ομάδες που λίγο πολύ είναι στο περιθώριο.[1]